Her şeye yetişmeye çalışmayacağım bugün. Her şeyi kusursuz bir şekilde yapmak için uğraşmayacağım. Herkesi memnun etmeye çalışmayacağım. Aklımdaki tüm programa uymaya çalışmayacağım. Mükemmel olmaya çalışmayacağım.
Sadece, elimden geleni yapacağım.
Her zamanki gibi, ama bu sefer "tam da istediğim gibi".
...
Nescafe hazırladım, başladım okumaya. Sonra kahvenin bazı kitaplara çok yakıştığını fark ettim. Kahve&Kitap hayali çok güzel ama bazı kitaplarla gitmiyor bence, böyle yumuşak, tatlı, insanı içine çeken romanlarla daha başka oluyor tadı.
Bugün buraya eklemek için de bir fotoğrafını çektim.
Sonra teyzem aradı telefonda yaklaşık bir saat konuşunca kafam çok dağıldı kitaba geri dönesim gelmedi. Ama teyzemin yeni hedefleri çok güzeldi, sevinmiştim.
Her neyse, bu sabah Ptt süpriz yaptı ve sabahın 10 buçuğunda kitabımı getirdi :)
Şu an kahvaltı yapıyorum, kitaba başlamak için sabırsızlanıyorum. Elime alınca uzun süre bırakamayacağımı da biliyorum, 712 sayfa kitap acaba daha sakin bir zamanda beni hiçbir şey bölemeyecekken mi okusam diyorum ama bekleyesim yok.
Astroloji hayatımı kurtardı gibi bir şey benim için... Ya da tam kurtardı değil de, kurtarıyor diyelim. Hala bir dönüşüm devam ediyor.
Twilight serisi ise aşkı unutmama izin vermediği için baş tacım...
Son olarak, yıllardır kafamı kurcalayıp beni hep ikilemde bırakan bir şey için psikolojik destek almaya karar verdim. Ne olduğunu şimdi söyleyemem, işler umduğum gibi gitmezse belki hiç söylemem bilmiyorum. Ama benim için önemli, kabuğumdan çıkmam için, kendimi tanımam için... Sadece dua istiyorum. Allah yolumu kolaylaştırsın...
Hemen internetten pdf'ini buldum önce, ama sanırım yıllar önce internete sızan bölümler vardı sadece çünkü bir yere kadar gelip pat diye bitti. Devamını bulamadım. Dışarı çıkmıştım ve çıkmışken D&R'da kitaba bakayım dedim,69tl yazıyordu (ciltli) vazgeçtim, ben de mobil uygulamadan BKMkitap'tan 32 küsür tlye sipariş ettim, nasılsa 30tl üzeri mobil siparişlerde kargo ücreti de almıyor. İnşallah erken gönderirler umuduyla bekliyorum.
PDF'ini okumaya başladığımda içimde o gençlik heyecanlarım, umutlarım, hayata bakışımın farklılığı geldi ve hüzünlendim. O zamanlar üniversitedeydim. Pandeminin de etkisiyle tamamen ruhsuz, umutsuz, neşesiz kişilere dönüştüğümüz zaten belli, ama ben aşkı da unutmuşum. O hissi özlediğimi fark ettim.
12-13 yıl önce Alacakaranlık serisini okurken Leyla gibiydim. Hatta sonra benimle çıkmak isteyen birini sırf rüyamda onunla edward ve bella gibi olduğumuzu gördüğüm için teklifine sıcak bakmaya başlayıp kabul etmiştim, sonra hayatın gerçeklerini görüp ayrılmıştım. Dışarıdan çok düz mantık, çalışmaya odaklı görünsem de içimde benim de çoğu zaman unuttuğum bi pembe gözlüklü, prenseslere özenen, aşka aşık kız çocuğu hep var. Masallara inanan, her şeyde aşk ve sevgi arayan ama sevilmeye doyamayan, sevgiyi kabul edip içine katamayan biri. Benim lanetim de bu galiba, sevilmeyi çok isteyip sevgiyi kabul edememek.
İkinci test negatif çıktı, atlattık çok şükür.
Ben kendimi çok iyi hissetmiyorum iki gündür ama covid semptomları yok. Halsizim ve midem bulanıyor sadece. Üşüttüm galiba biraz. Hava ısısı çok değişken malum.
Ya da psikolojik de olabilir. Dün arkadaşım aradı, müdür onu arayıp pazartesi işe dönmesini istemiş. Yetişemiyorlarmış onun bölümünde işlere. O da sigortam maaşım tam yatacaksa gelirim demiş. Dönüşümlü çalışılıyor şimdi yine işyerinde, o yüzden 15 gün çalışıp 15 gün izinli olacak ve çalıştığı 15 gün için sigorta ve maaş tam yatacakmış.
Beni etkilemez sanıyordum ama etkiledi sanırım. Onunla birbirimize psikolojik destek oluyorduk. Tek olmadığımız için, birbirimizle dertleşebildiğimiz için daha sakin geçiyordu bu dönem evde olmak ama şimdi kalede tek kalmış gibiyim.
İşe dönmeyi hiç istemedim, hatta süre uzadıkça astrolojide gelişeyim de döndüğümde istifa edip kendi işimi yapmaya başlayabileyim diyordum ama şimdi kendimi baya yalnız hissediyorum.
İnsan psikolojisi ne acayip. "İstediğin bu değil miydi, hala evdesin ve eğitimlerine zaman ayırabilirsin" diyorum, hiç etkileneceğime ihtimal vermiyordum ama şu ruh halime bakılırsa üzülmüşüm demek ki. Ne kadar kendimizi tanıdığımızı sansak da tanıyamıyoruz tam olarak.
