Gölge

Bazen gölgede geçer hayat, ne yaparsan yap görünemezsin. Anlaman gereken budur bu defa. Gölgedekini anlamak... 

Hayat deneyimlerden ibaret, bazı durumlar için başkalarının tecrübelerine şahit olmak yeterken bazı durumlarda sen onu deneyimlemek zorunda kalırsın, çünkü belli olmuştur artık başka türlü anlamayacağın. 

Allah düşmanımız değil, ne yapıyorsa iyiliğimiz için. Biz inat etmişizdir, göz ardı etmişizdir de ondan çıkıyordur bu kadar karşımıza bunlar. Çünkü hayatta dersleri pas geçmek diye bir şey yok. Ne düştüyse nasibine, kabul edip ona göre hareket edeceksin. Boşuna imtihan dünyası denmiyor ya buraya. Sınavlardan geçeceksin, sınavdan kaçarsan sınıfta kalırsın.

Anlamanı ister Yaratıcı, bilinçlen, aklını başına al ister. Ne kadar gelişirse bilincin o kadar yaklaşırsın çünkü Ona, Onu anlamaya.

Her şey her zaman istediğin gibi olmayacak. Bazen düşeceksin. Hatta ayağa kalkmaya uğraştıkça tekrar tekrar düşeceksin. Son gücünü topladın sanacaksın, ama bir daha düşeceksin. Ta ki senin gücünün üstünde bir güç olduğunu anlayana kadar. Ta ki acziyetini fark edene, teslim olmayı öğrenene kadar. 

O zaman içinde bulunduğun durumu da idrak etmeye başlıyorsun işte. Ayağa kalkıp biran önce kaçıp gidemediğin için etrafa bakmak zorunda kalıyorsun. Etrafını görmek, oradaki varlığını da kabul etmen demek. Çevren var, o zaman sen de varsın. Buradasın. Buraya layık mısın? Bilemeyiz. Ama şimdi buradasın. Sorgulamaya gerek var mı?

Hayat sana ne anlatıyor? Neyi fark ettirmeye çalışıyor? Sence hayatın sana garezi olabilir mi? Hayatın bundan çıkarı ne olabilir ki? Ancak senin gelişimine katkı sağlamaya çalışıyor olabilir. Kusura bakma ama dünyaya gelip ot gibi kalman komik olurdu. 

Madem bir karar verildi, madem geldin, bir işe yarayacaksın. Hiç olmadı kendini tanıyacaksın. Fark edeceksin, kurtaracaksın, anlayacaksın, anlatacaksın. Kaçış yok, kabul var. 

Kimseden üstün değilsin. Kimseden aşağı da değilsin. 

Etrafındaki acılara saygı göster. Canı yanan sensen, umudunu kaybetme. Elbet güneş bir gün doğuyor. Ama yarın, ama haftaya, ama seneye, elbet bir gün... Belki de sen anladığın an.