Delinmemek için olan yasaklar

İşyerinden bir arkadaş iftara gel diye ısrar etti. Hem iş arkadaşım hem de komşum ama daha önce hiç gitmedim. Evlerimiz baya yakın. Evde de durumlar limoni, değişikliğe çok ihtiyacım var. Tamam dedim gittim ama giderken de gelirken de üçbuçuk atıyordum. Evden çıkma zamanım geldiğinde neredeyse arayıp iptal ettirecektim. 

Neyse ki dışarıda bir sürü pide almaya çıkmış insan vardı, bir iki polis arabası geçti ama kimse çevirmedi bir şey demedi. 

Çıkışta ise, ortalıkta neredeyse kimse yoktu. 10 buçuğa geliyordu saat. Hızlı hızlı geldim eve, arkadaşa mesaj attım geldim diye o bile şaşırdı hızıma.

Bugün için de yürüyüşe çıkalım dedi ben "ama yasak" dedim, markete gittik deriz dedi, peki dedim. Sonra bugün oldu ve ben yine tedirgin oldum. Bu sefer zorlamak istemedim kendimi ve mesaj attım çıkmayalım diye tamam dedi. 

Kendimi çok huzursuz hissediyorum yasakları delince. Önceden bu heyecan verici ve iyi hissettiren bir şeydi diye hatırlıyorum benim için. Şimdi durumun ciddiyeti var tabi bu yasaklar eften püften değil,  biz ölmeyelim ya da virüsü yaymayalım diye...

------------

Az önce mailime bakarken facebooktan şifre yenileme linki geldiğini gördüm. Dün akşam gelmiş, iftardan önce. Biri facebookuma girmeye çalışmış. Daha sonra da kendisi şifreler denemiş herhalde ki bir tane de "facebooka girişle alakalı sorun yaşıyor gibisiniz, bir tıklama ile giriş yapmak istiyorsanız buraya tıklayın girişinizi yapalım." gibi bir mail gelmiş. Bu siz değilseniz tıklayın dediği yere tıkladım ama bi tedirgin olmadım değil. Bir türlü tamamen gitmeyen bir eski sevgili var da, bazen bir şekilde kendini hatırlatmaya çalışıyor sanki. Şu an evli barklı ama hala bir yerlerden ulaşmaya çalışıyor falan. O olabilir gibi geldi. Bıktım valla ya.