Yarın Ay tutulması var. Özellikle şu son 3-4 gün baş ağrısı, mide bulantısı, depresyon, iç kararması hissetmiş olabilirsiniz ve ev içi gerginlikler artmış olabilir. Çevremde herkes bu şikayetlerle dolu.
Şimdi bu videoyu başlatın, belki bana olduğu gibi size de iyi gelir.
Bugün kart getiren görevli tc numaramı isteyince yine ikili şekilde söylemeye başlayınca bu sefer kendimi rahatsız hissetmeye başladığımı fark ettim. Sanki karşımdakiler "aha bu da deli çıktı" diyormuş gibi :) Kardeşim 3lü ezberledi, üçer üçer söylüyor sonra bana geliyorlar ikili söylüyorum. Kardeşim de defalarca üçlü ezberle böyle çok uzun oluyor dedi ama alışkanlık işte.
Geçen gün sağlık ocağına gittik, doktor önce kardeşiminkini istedi, sonra tekrar söylemesini istedi teyit etmek için. Sonra bana geldi söyledim, teyit etmek istemedi :))
Hatta normalde son 3 haneyi üçlü söylerken, az önce gelen görevliye galiba onu da 2+1 şeklinde söylemiş olabilirim...
Şimdi tc no'mu yazdım kağıda üçerli olarak, ezbere başlıyorum.
Eveeet sonunda bizim eve de uğradı bu illet. Ailecek aşırı dikkatliyizdir, marketten aldıklarımızı yıkarız, hiçbir yere çıkmayız mecbur değilsek ama sanırım babam işyerinden eve getirdi... Önce o başladı zaten, baya ağırdı aslında ama inatla iyiyim diyip ayakta duruyordu. Sonra anneme bulaştı, çok fazla ağrısı oldu yatak döşek yattı. En sonunda babamı zorla ikna etti de hastaneye gidip test yaptırdılar. Akşama cevap geldi pozitif olduklarına dair ve 5 dakika geçmeden kapıya görevliler geldi. Şok olduk bu hızlarına. İlaçlarını teslim edip evde temaslı kimler varsa onların numaralarını istediler. Onlara 10 gün, temaslılara 14 gün karantina yazdılar.
Annemle babamı salona kapattık, ama babam yerinde durmuyor ki.. Ay deli edecek hepimizi ya resmen hiperaktif 4 yaşında çocuk olarak kalmış bu adam büyümemiş kesinlikle.
Bizde bir şey yok. Sadece psikolojik olduğunu düşündüğümüz ufak bir şeyler oluyor bazen boğaz acıması, ağrı, halsizlik gibi. Uzun sürmüyor ama. Eğer babam evde fink atıp virüsü her yere saçmaya devam etmezse daha iyi olcaz...
Saat 6'ya geliyor şu an ve adam sabahtan beri telefonlara cevap verip kim ne önerirse evde var mı diye bakıyor yoksa eczaneden istiyor. "Biz erken gittik o yüzden ağır değiliz aman siz de dikkat edin" falan diyor. Ya biz seni ikna edemedik ki iki haftadır hastalıktan betin benzin atmış hala millete hava atıyor biz erken gittik diye hey allahım ya :) sinirden gülüyorum şu an.
Bazen birinden bir haber bekleyip, sorup cevabını almamak aşama aşama delirtiyor olabilir mi insanı?
Ben mi çok sabırsızım onlar mı çok rahat diyorum bazen... Ama bazen de unutuluyorum o daha da can sıkıcı. Ya yine unutuluyorsam diye darlamak bir nebze rahatlatıyor ama hala beklenen tepki gelmiyorsa daha da sabırsızlanıyor ve geriliyor insan.
Dünya'ya gelişimiz ne acayip değil mi? Birbirini tanımayan bir kadın ve bir erkek bir anda tanışıp, evlenip bir aile oluyor. Daha sonra kadının rahminden yeni ruhlar bedenleniyor. Onun rahmi, Dünya'ya açılan bir geçit kapısı oluyor.
O ruhlar o kadını, o rahmi seçiyor. Bazı ruhlar aynı anda orada olmak isteyip ikiz oluyor hatta bazıları aynı yumurtadan olmak istiyor.
Kardeşler hep aynı bekleme salonunda bedenini geliştirip Dünya'ya geliyorlar. O kadını anne olarak seçiyorlar. Aynı babanın genlerini taşımayı seçiyorlar...
Hocamız bize "rahmin hafızası vardır" demişti. Bir kadın birlikte olduğu erkeklerin genetiğini doğacak çocuklarına taşırmış. Yani o babadan önce başkası olduysa o adamın da soyundaki problemler, genetiğindeki şekiller çocuklara da aktarılırmış. O zaman hangi kadını anne olarak seçtiğimiz, hangi rahimde bedenlendiğimiz de çok önemli.
Kardeş olmak ne muazzam bir şey... Aynı kadının çocukları olmak, aynı bedenden beslenmiş olmak, aynı babanın (ya da aynı rahmin hafızasındaki) soy karmalarını üstlenmek... Bunları berzah aleminde kendimizin seçmiş olması da garip geliyor ama verdiğimiz sözü unutmamız sadece bizim sorunumuz...
Market arabamı çarpıp düşürdüğüm camlı şey kırılınca durduk yere +23 lira ödemek durumunda kaldım. İlk defa başıma geldi bu. Bir an napacağımı bilemedim. Etrafa bakıyorum kimse yok, görevli de bulamıyorum. Neyse sonra bir görevli bulup durumu söyledim ve kasaya gidince onu da ödedim.
Markete gitmeye gitmeye market arabası kullanmayı da unutmuşum ben.
Soğuklar geldi. Yorgana geçtim ama hala ayaklarım buz gibi. Isınamıyorum. Büzüşüp oturuyorum. Ne kadar kalın giyinsem de olmuyor.
Soğuğu sevmiyorum, karanlığı sevmiyorum.
Sonbaharın renkleri güzel belki ama kara kışın habercisi bana göre. Sevemiyorum.
Kitap okuyamıyorum, ders çalışamıyorum, sabahtan akşama kadar dizi izleyip oyun oynuyorum. Başka bir şeyi kafam almıyor.
Dün spora başlamak istedim, yürüyüş yapacaktım. Yağmur var diye vazgeçtim. Markete gittim sonra, bacaklarımı kaşıntı tuttu. Hava serinken yürüdüğümde bacaklarımda feci bir kaşıntı başlıyor sizde de oluyor mu bu? İşkence gibi resmen. Markete girdiğim an geçip, çıktığımda yine başlayıp eve girdiğimde yok olan bir kaşıntı...
Kitap da okuyamıyorum. Jane Eyre elimde sürünüyor...
Bu dolunay boğa burcunda olduğu için, boğa burcunun yönettiği 5.evimi de etkiledi. Onu da dün yazdığım eski flörtler konularının gündeme gelmesiyle yaşamış oldum. Durduk yere hem çocukluk anıları, babaya öfke gibi durumlar hem de eski aşklar, gelen düğün davetiyesi bu iki ev konularını tam olarak gösterdi.
Korona cidden zorluyor psikolojimizi artık, bir de üstüne İzmir depremi tuz biber oldu. Çok üzgünüm ben de... Bir de dolunay gerginliği... Allah hepimizin yardımcısı olsun.
