Dünya'ya gelişimiz ne acayip değil mi? Birbirini tanımayan bir kadın ve bir erkek bir anda tanışıp, evlenip bir aile oluyor. Daha sonra kadının rahminden yeni ruhlar bedenleniyor. Onun rahmi, Dünya'ya açılan bir geçit kapısı oluyor.
O ruhlar o kadını, o rahmi seçiyor. Bazı ruhlar aynı anda orada olmak isteyip ikiz oluyor hatta bazıları aynı yumurtadan olmak istiyor.
Kardeşler hep aynı bekleme salonunda bedenini geliştirip Dünya'ya geliyorlar. O kadını anne olarak seçiyorlar. Aynı babanın genlerini taşımayı seçiyorlar...
Hocamız bize "rahmin hafızası vardır" demişti. Bir kadın birlikte olduğu erkeklerin genetiğini doğacak çocuklarına taşırmış. Yani o babadan önce başkası olduysa o adamın da soyundaki problemler, genetiğindeki şekiller çocuklara da aktarılırmış. O zaman hangi kadını anne olarak seçtiğimiz, hangi rahimde bedenlendiğimiz de çok önemli.
Kardeş olmak ne muazzam bir şey... Aynı kadının çocukları olmak, aynı bedenden beslenmiş olmak, aynı babanın (ya da aynı rahmin hafızasındaki) soy karmalarını üstlenmek... Bunları berzah aleminde kendimizin seçmiş olması da garip geliyor ama verdiğimiz sözü unutmamız sadece bizim sorunumuz...
0 yorum:
Yorum Gönder