Yaprak Dökümü dizisi bitti

Son birkaç senedir ara ara Yaprak Dökümü dizisini izliyordum, dün nihayet bitirdim. Her bölümde "hadi artık bundan sonra gülsün yüzleri" diye diye geçti bitti. Hiç mi hiç gün yüzü göremediler bir türlü. Son bölüm tam da son vuruşu yaptı. Ne olduğunu söylemeyeceğim tabi ki ama ne karakterler ne de izleyenler bir oh be diyemiyor dizi boyunca o kadarını söyleyeyim.

Evde kitabı da vardı Yaprak Dökümü'nün, önce dizisini izlemek istediğim için okumamıştım. Artık okuyabilirim. Kitabı 124 sayfa mı ne, ince. Ama dizi 174 bölüm. 5 sene sürmüş sanırım.

İstisnasız her bölümde bir iki gözyaşı dökmüşümdür herhalde. Bazı bölümler neredeyse hüngür hüngür ağlayacaktım yani o kadar fenaydı.

Son bölümde Ali Rıza Bey'in söylediği bir şey içime oturdu. Bahçedeki güllerine bakarken "Ben baktığımda bu kadar güzel açmıyordunuz. Çocuklarım gibi..." dedi. Bu cümlede hem kırgınlık var, hem teslimiyet hem de iç rahatlığı sanki... Gözüm arkada kalmayacak der gibi...

----

Evdeyim hâlâ... İşkur'dan ödenek alıyoruz biz eve gönderilen personeller olarak...

Evde olmaya alıştım biraz, işe dönünce afallayacağım galiba. Hatta dışarı çıkınca da afallayacağım kesin. Bir tedirginlik yaşarım gibi geliyor, yabancı insanlarla muhatap olmak garip gelecek bir süre bence.

Yarın 31 Mayıs, Pazartesi 1 Haziran. Şehirler arası yasak kalkıyor Pazartesi gününden itibaren. Mesire alanları açılmış, daireler çizilmiş mesafelerle, ailelerin ayrı ayrı oturmaları için. Görmedim ama haberlerde falan çıkmış galiba. Kardeşlerim söyledi. 65+ ve 18- yaşlara yasak devam ediyor. 20 altıydı önceden, 18 altına çekilmiş. Çarşamba ve Cuma günleri 14-20 arası serbestler... Benim kardeşim de giriyor bu gruba. 20:00'a uzatılması iyi oldu. Önceden 11-15:00 arasıydı, tam öğlen sıcağı bir şey yapamıyordu hemen eve geliyordu. Bir de ramazan ayında dili damağı kuruyordu çocuğun. Yeni hali daha iyi oldu. İnşallah bir an önce durum düzelir de tamamen serbest oluruz artık...