Kışlıkları yazlıkları ayırmaca

Bugün nihayet kendimi yerimden kalkmaya ikna edip de dolabımdaki kışlıkları kaldırıp hurçtaki yazlıkları çıkarabildim.

Her yeni mevsime geçiş faslında bir ton verilecek kıyafetler de çıkar bende. Bu sefer de öyle oldu. Ama bu defa topladıklarımdan değil de, hurçtan çıkarıp yerleştirdiklerimden ayıkladım hep.

İki tane elbiseyi elimde evirdim çevirdim askıya astım, sonra askıdan geri aldım, isteyemedim bir türlü dolabımda. Neden zorluyorum ki kendimi deyip kenara koydum sonra da. Beni heyecanlandıran, mutlu eden, içimi cıvıl cıvıl yapan kıyafetleri asmak istedim sadece ve öyle de yaptım. "Üff yine mi bu" hissi uyandıran hiçbir parçayı dolabıma almadım. Sonuç çok mutlu etti beni. Çiçek gibi bir dolabım oldu. Neyi isteyip neyi beğenmediğim de daha net belli oldu.

Kışlıkları toplarken en az üç tane etiketi bile üzerinden koparılmamış kıyafet vardı. Çok beğenerek aldığım ama bir kere bile giymediğim... Benim vermek üzere ayırdığım kıyafetlerde de hep etiketli olanlar da olur zaten. Bir hevesle alırım ama sonra ya kendime yakıştıramam ya da kombin yapamam hevesim kaçar. Başkasının nasibiymiş demek ki derim, dağıtırım etrafımdakilere.

Ama bu seferki etiketli parçalar hala çok beğendiğim şeylerdi. Hurca koydum itinayla. Giymememin tek sebebi güzel güzel giyinip süslenecek enerjimin de hevesimin de olmadığı bir kış geçirmiş olmamdan dolayı idi. Artık bir sonraki kışa inşallah.

Kışlıklar (kalınlıklarından dolayı) dolaba sığmaz taşarken, yazlıkların neredeyse kuş kadar yer kaplaması ruhumu da hafifletti sanki. Galiba artık daha fazla kışlık kıyafet almasam iyi olacak.