Taze bitirip geldiğim bir belgesel, Sosyal İkilem.
Açıkçası biraz dünyaya dönmüş gibi hissediyorum.
Bir çoğumuz gibi ben de, özellikle pandemi süresince, telefona bağımlı hale gelenlerdenim.
İşe gitmeye devam eden arkadaşlarım "sen şimdi bir sürü kitap bitirmişsin" diyorlar ama işin özü 4 kitap anca bitirebildim. Bir o kadar da yarım bıraktığım var.
5 ayda 4 kitap... Eve kapanmadan önceki bir ayda 4 kitap okumuştum oysa.
Son zamanlarda kitaplardan iyice koptuğumu hissetmeye başladım, artık telefon, netflix daha çekici geliyor özellikle bu bir kaç haftadır...
Bir yandan da içim huzursuz, bir şeyler izleyeyim diye açıyorum ekranı ama vicdan azabı çekiyorum bir yandan. Ağır şeyler izlemek istemiyorum hafif şeyler de vakit kaybı geliyor... Kitap okusam diyorum, kütüphanenin başına geçiyorum, Kitaplarımın %80'i, belki de 90'ı hep bilimsel, felsefi, psikolojik araştırma kitapları. Onları okumayı kaldıracak kadar güçlü hissetmiyorum, geçiyorum, ama roman okumak da iyi gelmeyecek gibi geliyor. Başka hayatlara girmek, kitabın dünyasına karışmaya cesaret bulamıyorum.
Neyse çok uzattım.
Bu belgeseli izleyince beni kitaplardan uzaklaştıran önemli etkenlerden birinin bu telefon uygulamaları olduğunu fark ettim.
Siz de kendinizi bağımlı gibi hissediyorsanız mutlaka izleyin. Çocuklarınız böyleyse izletin. Hatta ara ara ipin ucunu kaçırdıkça açılıp izlenilesi, hatırlatıcı güzel bir belgesel.
İzleyelim ve hayata dönelim...
Şimdi biraz telefonumdaki uygulamaları temizlemeye gidiyorum.
Pandemi süreci,hayatları çok farklı şekillerde etkiledi.Bunca boş zamanda, bir çok şey yapabilecekken, hiç bir şey yapamadığını söyleyen, öyle çok insan dinledim ki.Sanırım sorun sadece sosyal medya değil.Normal hayatından ve rutinlerinden kopuş insanın üretkenliğini de olumsuz etkiliyor.
YanıtlaSilKEsinlikle öyle. Bir sürü şey yaparım sanıp hiçbir şey yapamıyorum..
Sil