Şiddetin bu kadar yakında olması

Kafam hiç yerinde değil, şoklardayım.
Az önce yorumlara cevap yazarken başka google hesabımla giriş yaptığımı fark ettim, yazı girecek olmasam öyle bırakır çıkardım. Blogger anasayfama girince dank etti. Hepsini silip tekrar cevap yazdım.
Saat 14:27, daha demin yaptım kahvaltımı da...
Dünden beri uyuştum sanki, hala idrak edemiyorum.
Küçük teyzemin eniştemden yıllardır şiddet gördüğünü öğrendim... Çocuğu da çok küçüklükten beri dövüyormuş. Yazarken bile nefes alamıyorum. İnanamıyorum. O eniştemi hiçbir zaman sevememiştim zaten, hep itici gelirdi. Teyzeme de çok sinirliyim böyle bir şeyi gizlediği için, hiç kimseye söylemediği için, üstünü örttüğü için... Hep düzeltmeye çalışmış, tedavi ol demiş falan... Sonunda dayanamayıp evi terk etmiş.
Şimdi tüm ailelerde şiddet varmış gibi geliyor. Teyzem hep güleç bir insandı, hiç terslik var gibi değildi. Demek ki insanlar çok iyi rol yapabiliyorlar. Kötü göründüklerinde hasta olduklarına inandırabiliyorlar.
Lütfen ya lütfen şiddet görüyorsanız susmayın. Hadi siz katlanabiliyorsunuz diyelim o çocuğun ne suçu var? En çok da çocuğa üzülüyorum...