İlk yaklaşık 150 sayfasına kadar ergence olduğunu düşündüm. Zaten o yüzden yarım bırakmıştım ama roman tarzı pek kitabım olmadığı için yine de şans vermek istedim. Roman okumak istiyordum çünkü. Sonra biraz daha okuyunca merak uyandırıcı olmaya başladığını fark ettim.
Fena değildi. Tekrar okumak isteyeceğim, kitaplığın baş köşesine koyup arada bakmak isteyeceğim bir kitap değil. Okudum ve biti. Başında ve bazı yerlerinde zorlanarak okudum ama bazı yerlerinde de su gibi aktı onu da söylemem lazım.
Şu açıdan sevdim, o durumdaki birinin nasıl hissedebileceğim anladım biraz. Ana karakterin durumu çok zor. Ama sonunu böyle beklemiyordum.
Kitabın arkasında “mucizelere inanmıyorum diyen bir kez daha düşünsün” yazıyor ama kitapta pek mucizelik bir şey göremedim açıkçası.
İkinci kitap olan “Senden sonra ben” i de sırf seriyi tamamlamak istediğim için okumaya başlayacağım ama çok sıkıcı gelirse kendimi zorlamayacağım.
Ben iki kitap sanıyordum, 3.bende yok ama o kadar uzamasına gerek var mıydı ki? :)
YanıtlaSil2ye bile gerek yoktu diye düşünüyordum. ikinci kitabı merak ettim şimdi üçe devam edecek kadar ne var acaba
Bence her baski görmüş kitap okumaya değer demek degil. Veya herkesin cok sevdigi bir eser seni hiç etkilemeyebilir de. Bu da bir ihtimal:)
YanıtlaSilEvet her kitabı bitirmek zorunda da değilim di mi:) bunu çok yapıyorum bu yüzden başka kitaba geçemeyip uzun süre kitap okumadığım oluyor, kötü bir alışkanlık...
SilBu kitabı okuyalı birkaç yıl oluyor. Aslında sevdim ben kitabı ama 2.sini hiç beğenmedim bence ilk kitaptaki sonu olmalıydı ikincisi baya gereksiz geldi diyebilirim
YanıtlaSilEvet ikinciye gerek yoktu bence de. İkinci kitabın başında bir kaza oldu ya, dedim galiba bu sefer diğer kişi yaşayacak aynı şeyleri o belki biraz daha heyecanlı olurdu ama bu haliyle çok sıkıcı.
Silİkinciye devam edemedim, 60.sayfadan sonra bıraktım. Çok etkilenmediysen boşver ikinciyi arama :)
YanıtlaSil